Besturingssystemen

Besturingssystemen vormen de kern van het besturingssysteem van een computer. Ze beheren hardwarebronnen zoals CPU, geheugen en invoer/uitvoer en bieden een abstractielaag waardoor programma's kunnen functioneren zonder directe hardware-aansturing. Daarnaast verzorgen ze gebruikersinterfaces en systemen voor toegang tot bestanden en netwerken.

Belangrijke taken omvatten procesbeheer, geheugenbeheer, I/O-beheer, bestandsbeheer en beveiliging. Het kernel regelt schedulering van processen, geheugenallocatie en communicatie tussen software en hardware via drivers. Gebruikersinterfaces variëren van tekstgebaseerd tot grafisch. Daarnaast leveren OS'en API's en bibliotheken voor programmeurs en beheren ze drivers voor randapparatuur.

OS’en kunnen worden ingedeeld op basis van doel en ontwerp: desktop- en serversystemen, mobiele systemen, embedded systemen en real-time systemen. Wat betreft ontwerp zijn veel moderne systemen monolithische kernels of hybriden; er bestaan ook microkernel-achtige ontwerpen. Kernonderdelen zijn de kernel, systeemsoftware en diverse subsysteemcomponenten zoals bestandsbeheer, netwerken en beveiliging. Systeemupdates en beveiligingspatches zijn cruciaal.

Bekende voorbeelden zijn Windows, macOS, Linux-distributies (zoals Ubuntu en Fedora), iOS en Android, en BSD-varianten. Linux en BSD worden grotendeels open source aangeboden, terwijl Windows en de meeste mobiele systemen proprietair zijn. Het gebruik van virtuele machines en containertechnologieën (zoals VM's en containers) is prominent geworden bij serverinzet en ontwikkeling.

Beveiliging en stabiliteit zijn centrale aandachtspunten: bestandsrechten, gebruikersbeheer, compatibele drivers en updatebeleid dragen bij aan betrouwbaarheid. Innovaties omvatten beveiligde opstart, sandboxes en containerisatie als manier om toepassingen geïsoleerd te draaien.