Linuxdistributies

Linuxdistributies zijn verzamelingen van gratis en open-source software die het Linux-besturingssysteem leveren. Ze combineren de Linux-kernel met de GNU-werkset en aanvullende componenten zoals bibliotheken, een grafische of tekstgebaseerde gebruikersinterface, en een pakketbeheerder. Een distributie bevat meestal een installatieprogramma en een repository-model waarmee gebruikers software kunnen installeren en bijwerken.

De belangrijkste kenmerken liggen in pakketbeheer en compatibiliteit. Debian-gebaseerde systemen gebruiken .deb-pakketten en apt; Red Hat-gebaseerde systemen gebruiken rpm/dnf; Arch-achtige systemen gebruiken pacman. Door deze pakkettenystemen verschilt de installatie- en update-ervaring tussen distributies. Distributies kunnen zich richten op stabiliteit, snelheid, gebruiksgemak of specifieke doelgroepen.

Distributies bedienen verschillende omgevingen zoals servers, bureaus en embedded systemen. Ze kennen verschillende releasemodellen: stabiele releases met langdurige ondersteuning, en rolling releases die continue updates leveren (bijv. Arch, openSUSE Tumbleweed). Voorbeelden zijn Debian, Ubuntu, Fedora, CentOS/Rocky Linux/AlmaLinux, Arch Linux en SUSE. Gebruikers kunnen vervolgens kiezen uit verschillende desktopomgevingen zoals GNOME, KDE Plasma of XFCE.

Historisch gezien ontstonden Linuxdistributies in de vroege jaren negentig om een complete, configureerbare en ondersteunende Linux-omgeving te leveren. Debian werd in 1993 opgericht, gevolgd door Red Hat en Slackware. De Linux-kernel is onder GPL gelicenseerd; de meeste software in distributies is open source. Distributies worden beheerd door gemeenschappen of bedrijven en bieden doorgaans documentatie en beveiligingsupdates, met opties voor lange-termijnondersteuning.