kapitaalkosten

Kapitaalkosten is het rendement dat investeerders eisen op het kapitaal dat een bedrijf gebruikt. In de praktijk is dit de discontovoet die wordt toegepast bij investeringsbeslissingen en bedrijfswaarderingen. Ze weerspiegelen het risico van de bedrijfsactiviteiten en de gewenste rendementen van schuldeisers en aandeelhouders.

De kapitaalkosten bestaan uit verschillende componenten: de kosten van vreemd vermogen (schuld), de kosten van eigen vermogen (aandeelhouders), en, indien van toepassing, de kosten van preferente aandelen. De kosten van vreemd vermogen worden meestal uitgedrukt als de rente na belastingen, omdat rente aftrekbaar is. De kosten van eigen vermogen wordt vaak geschat met modellen zoals CAPM: k_e = r_f + beta*(marktrisikopremie). De kosten van preferente aandelen zijn de dividendvoet gedeeld door de marktwaarde van de preferente aandelen.

De gewogen gemiddelde kapitalkost (WACC) geeft een directe maatstaf voor de totale kapitaalkosten van een onderneming, rekening houdend met de relative verdeling van eigen vermogen, vreemd vermogen en preferente aandelen. WACC is: WACC = (E/V)*k_e + (D/V)*k_d*(1-t) + (P/V)*k_p, waarbij V = E + D + P, en t het belastingtarief.

Toepassingen: de kapitaalkosten dienen als discount rate bij NPV-berekeningen en als hurdle rate bij investeringsbeslissingen. Ze geven ook aan welk rendement nodig is om waarde te creëren voor crediteuren en aandeelhouders. De kapitaalkosten kunnen variëren met de bedrijfsrisico’s, marktomstandigheden en de samenstelling van het vermogen (kapitaalstructuur).

Belangrijke concepten zijn onder meer het onderscheid tussen de kosten van vreemd en eigen vermogen, de fiscale saving van schulden en de impact van inflatie en risico op de bedrijfswaarde.