kantonrechterprocedure

De kantonrechterprocedure is de civiele en administratieve rechtsgang die bij de kantonrechter plaatsvindt, een rechter die binnen de rechtbank werkt en zich richt op eenvoudige en kleinschalige zaken. De procedure is bedoeld als een sneller en toegankelijker alternatief voor de zwaardere procedures bij de hogere rechtbanken.

Zaken die doorgaans onder de kantonrechter vallen, zijn eenvoudige civiele vorderingen, huur- en verhuurzaken, consumentengeschillen en andere kleine geschillen. In strafrechtelijke zin behandelt de kantonrechter vooral overtredingen en enkele lichte strafzaken. De exacte scope kan per arrondissement verschillen en is in de praktijk afhankelijk van de ontwikkelingen in de rechtspraak.

Procedurele kenmerken zijn onder meer een initieel verzoek of een dagvaarding door de eiser, waarna partijen worden opgeroepen om te verschijnen. De kantonrechter kan kiezen voor een mondelinge zitting of voor een uitspraak op basis van schriftelijke stukken. De beslissing wordt vastgelegd in een vonnis, waarbij ook proceskosten kunnen worden toegewezen. Tegen een vonnis kan in de regel hoger beroep worden aangetekend bij het gerechtshof, en in cassatie bij de Hoge Raad in beperkte gevallen. In sommige gevallen kan de kantonrechter ook voorlopige voorzieningen treffen.

Verder kenmerken van de procedure zijn de relatief informele sfeer en de vereenvoudigde bewijslast vergeleken met hogere gerechten. Partijen kunnen zich laten bijstaan door een advocaat of zichzelf vertegenwoordigen. De kantonrechterprocedure is daarmee gericht op snelle en toegankelijke afdoening van kleinschalige rechtsvragen.