imploderen

Imploderen is het plotseling of snel naar binnen toe in elkaar storten of samendrukken van een voorwerp, vaak door externe druk of een concentratie van energie die naar binnen gericht is. Het onderscheid met explosie is belangrijk: bij een explosie stoot materie naar buiten, bij implosie stromen de impulsen naar binnen.

In de wetenschap en techniek wordt implosie meestal bereikt door convergerende schokgolven of door een omhullende druk die symmetrisch wordt toegepast. In de geschiedenis van kernwapens werd implosie ontwikkeld als methode om een kernmateriaal met een gebalanceerde inkomende druk samen te brengen. Explosieve lenzen en zorgvuldig uitgelijnde explosies werden gebruikt om de schokgolf zo te richten dat de compressie homogeen is.

In de moderne wetenschap en techniek wordt implosie ook toegepast in inertial confinement fusion (ICF) en andere shock- en materiaalkunde-onderzoeken. Bij ICF worden energiebronnen zoals lasers of deeltjes gebruikt om een doelwitpellet naar binnen toe samen te persen, met als doel een extreem hoge densiteit en druk te bereiken.

In de astronomie spreekt men ook wel over implosie bij gravitatie-gedreven ineenstorting, bijvoorbeeld bij de vorming van compacte objecten of de inkrimping van gaswolken onder eigen zwaartekracht. Het begrip is contextueel; in het dagelijks taalgebruik verwijst imploderen meestal naar een plotselinge inward collapse.