hoofdbeveiliging

Hoofdbeveiliging is een verzamelterm voor beschermingsmiddelen die bedoeld zijn om het hoofd te beschermen tegen letsel door impact, penetratie en andere gevaren. De meest bekende categorie is de veiligheidshelm, vaak aangeduid als helm met een buitenharde schaal, een energie-absorberende voering en een binnenste suspensiesysteem of draagriem. Dit systeem verdeelt de krachten bij een botsing en houdt het hoofd van de drager uit de directe impactzone.

Toepassingen van hoofdbeveiliging zijn talrijk en onder meer te vinden in de bouw, industrie, mijnbouw, logistiek en transport. Ook in sport en recreatieve activiteiten worden helmen gebruikt om hoofdletsel te beperken. Afhankelijk van de aard van het gevaar bestaan er verschillende typen en extra functies, zoals elektrische isolatie, getuigde slagvastheid of cooling/ventilatie.

Standaarden en regelgeving verschillen per regio en toepassing. In Europa is EN 397 een gangbare norm voor industriële veiligheidshelmen, met aanvullende normen voor speciale toepassingen zoals elektrische isolatie (bijv. EN 50365). Voor sport- en klimhelmen bestaan andere normen, zoals EN 1078 voor fietsen, skateboarden en rolschaatsen. In de Verenigde Staten geldt ANSI/ISEA Z89 als belangrijke nationale norm. Het classificatiesysteem beoordeelt onder meer schokabsorptie, penetratieweerstand en comfort.

Onderhoud en controle zijn essentieel. De helm dient visueel en functioneel te worden geïnspecteerd vóór elk gebruik en bij schade vervangen. Bewaar de helm uit direct zonlicht en extreme temperaturen, volg de aanwijzingen van de fabrikant met betrekking tot levensduur en vervanging na een impact of na verstrijken van de aanbevolen periode.