hogeinfusiesnelheid

Hoge infusiesnelheid verwijst naar een infusiepercentage dat hoger ligt dan hetgeen in een standaard klinische setting als normaal wordt beschouwd. Het wordt meestal uitgedrukt in milliliter per uur (mL/u) of druppels per minuut (dpm). Hoge infusiesnelheden worden toegepast wanneer snel volumeherstel of snelle toediening van medicatie noodzakelijk is, bijvoorbeeld in spoedeisende of kritieke zorgsituaties.

Toepassingen: In volumeresuscitaties bij bloedverlies of shock wordt vaak gestart met een relatief hoge continue infusie of met een initiële bolus gevolgd door verhoging van de snelheid. Snelle toediening van medicijnen zoals vasopressoren of anesthetica kan eveneens een hoge infusiesnelheid vereisen. De keuze voor crystalloïde oplossingen (zoals natriumchloride of Ringer-lactaat) versus colloïden hangt af van de indicatie, de klinische toestand en de behandeldoelen.

Techniek en uitvoering: Hoge infusiesnelheden worden doorgaans bereikt met infuuspompen of drukinfuussystemen. Voor grote volumes kan een centrale veneuze lijn nodig zijn; voor korte periodes volstaat vaak een perifere ader. De exacte snelheid en duur worden door de behandelend arts bepaald en afgestemd op de klinische toestand, het gewicht en de gewenste respons.

Veiligheid en monitoring: Hoge infusiesnelheden dragen risico op vochtoverschot, longoedeem, Elektrolytenstoornissen en hartbelasting. Daarom is continue monitoring essentieel: bloeddruk, polsfrequentie, ademhaling, urineproductie en elektrolytenbalans. Bij afwijkingen worden infusiesnelheden aangepast of gestopt.