hoekmeting

Hoekmeting is het bepalen van de grootte van een hoek tussen twee lijnen of vlakken. In de meetkunde kan een hoek bestaan in een vlak of in de ruimte; in praktische toepassingen zoals landmeting en bouw worden doorgaans horizontale hoeken, verticale hoeken en dihedrale hoeken onderscheiden. De hoek wordt uitgedrukt in graden, minuten en seconden, al komen ook andere eenheden voor.

In instrumentele metingen wordt hoekmeting meestal uitgevoerd met een theodoliet of een total station; historisch gebruikte men onder andere een sextant voor navigatie en astronavigatie. Voor kleine en precieze hoeken kunnen ook goniometers of protractors toegepast worden, afhankelijk van de context.

Een gebruikelijke werkwijze omvat het richten van het meetinstrument op een referentiepunt of -lijn en het vastleggen van de lezing, vaak na meerdere metingen om nauwkeurigheid te vergroten. Correcties kunnen nodig zijn voor de hoogte van het instrument, parallax, temperatuur- en refractie-effecten, en voor gemiddelde of trilvlakke resultanten.

Hoekmeting vindt plaats in uiteenlopende vakgebieden: landmeting en kaartproductie, constructie en bouwkunde, architectuur, navigatie en astronomie. De nauwkeurigheid hangt af van het gebruikte instrument en de methode, evenals van de naleving van meetprocedures en de omgevingsomstandigheden. Een goede hoekmeting vereist kalibratie, duidelijke referenties en adequate foutanalyse.