heksagonale

Heksagonale is een Nederlands bijvoeglijk naamwoord dat verwijst naar vormen of structuren met zes hoeken of met zesvoudige symmetrie. De term is afgeleid van het Grieks voor zes en hoek, en wordt gebruikt om zowel geometrische als natuurkundige verschijnselen met zes hoeken of zesvouden te beschrijven.

In de vlakke meetkunde beschrijft het begrip een zeshoek, een polygoon met zes zijden. Een regelmatige zeshoek heeft zes gelijke zijden en zes gelijke hoeken van 120 graden. De oppervlakte van zo’n zeshoek met zijlengte s is A = (3√3/2) s^2 en de omtrek P = 6s. De circumradius is gelijk aan de zijde en de apothema voldoet aan a = (√3/2) s.

In de kristallografie en materiaalkunde verwijst heksagonale naar het hexagonale kristallsysteem en naar hexagonale stapeling (hcp). Dit systeem vertoont een zesvoudige rotatiesymmetrie rondom een as en een hexagonale basiskristalstructuur. Voorbeelden zijn grafiet en sommige metalen zoals magnesium en zink.

Hexagonale patronen komen veel voor in de natuur en in ontwerp, bijvoorbeeld bijenraten en honingraatachtige tessellaties. In de chemie kunnen ook hexagonale ringstructuren voorkomen (zoals benzeenringen) en in twee-dimensionale netwerken ontstaat hexagonale symmetrie.

Zie ook: zeshoek, hexagonale rooster, hexagonale tessellatie.