gezichtsscan

Gezichtsscan is het proces waarbij de geometrie en/of textuur van een gezicht wordt vastgelegd en omgezet in een digitale representatie die kan dienen voor identificatie, verificatie of analyse. Het begrip omvat zowel 2D- als 3D-technieken en kan beelden met kleur en textuur combineren met diepgaande geometrische informatie.

Methoden omvatten 2D-gezichtsscans die vooral ruwe beeldinformatie leveren, en 3D-scanmethoden zoals structuurlicht, time-of-flight (ToF) en stereovisie, die een driedimensionale meshs vormen met krommingen en diepte. De verkregen data worden geanalyseerd met algoritmes die gezichtskenmerken extraheren, zoals gezichtslandmarks en lage-dimensionale embeddings. Deze embeddings worden gebruikt voor vergelijkingen tussen een nieuwe scan en opgeslagen templates, bij verificatie (één-op-één) of identificatie (één-op-veel).

Toepassingen variëren van beveiliging en toegangscontrole tot consumententechnologie, zoals smartphoneontgrendeling, grenscontrole, bank- en dienstverleningsauthenticatie en medische patiëntidentificatie. Gezichtsscans kunnen ook voor analyses in consumentenonderzoek worden ingezet, mits met toestemming en naleving van regelgeving.

Privacy en ethiek: gezichtsdata zijn biometrisch en vallen vaak onder strikte regels. In de EU valt verwerking onder GDPR; doorgaans is toestemming, een legitiem doel, en passende beveiliging en retentiebeperkingen vereist. Bias, transparantie en toezicht zijn belangrijke aandachtspunten, omdat misbruik kan leiden tot verlies van privacy of ongewenste surveillance.

Beperkingen en ontwikkelingen: prestaties kunnen afnemen onder slecht licht, bij afwijkende hoekposities en door occlusies zoals brillen of gezichtsbedekkingen. Toekomstige trends richten zich op privacybeschermende methoden zoals on-device verwerking en template protection.