gewrichtsbeeld

Ge wrichtsbeeld is een term die in de medische beeldvorming wordt gebruikt om het algemene uiterlijk van een gewricht te beschrijven zoals gezien op beeldvormende technieken als röntgen, MRI of echografie. Het omvat de samenstelling en conditie van botten, kraakbeen en omliggende zachte weefsels, evenals de ruimte tussen de gewrichtselementen en de aanwezigheid van ontsteking, vocht of andere afwijkingen.

Binnen beeldvorming wordt geproportioneerd aandacht besteed aan zaken als de gewrichtsspleet (de ruimte tussen de gewrichtsoppervlakken), de stand en randvelopment van botstructuren, en eventuele veranderingen in het bot onder het kraakbeen (subchondrale sclerose, erosies of cysten), evenals soft tissue signalen zoals vocht en synovitis. Verschillende beeldvormingstechnieken leveren aanvullende informatie: röntgenbeelden geven doorgaans een overzicht van bot- en ruimteveranderingen, MRI toont kraakbeen, ligamenten en beenmaris, en echografie kan ontsteking en vocht in de gewrichtsholte aangeven.

Gevolgen en patronen van het ge wrichtsbeeld zijn afhankelijk van de aandoening. Bij osteoarthritis ziet men vaak asynchrone gewrichtssparingsbraak, osteofyten en subchondrale sclerose; bij reumatoïde artritis vaak symmetrische gewrichtsvernauwing met marginale erosies en periarticulaire osteopenie; bij jicht kunnen erosies met tophi en zachte weefselzwelling voorkomen; septic arthritis gaat gepaard met snelle vochtophoping en kraakbeenschade. Het ge wrichtsbeeld helpt bij het stellen van de diagnose, het volgen van de progressie en het plannen van behandeling.

Het begrip is een hulpmiddel in klinische rapportage en vereist correlatie met klinische bevindingen; vroege ziektebeelden kunnen soms aanvullend beeldonderzoek nodig hebben.