Home

geluidsdrager

Geluidsdrager is een medium bedoeld om geluid op te nemen en af te spelen. Een geluidsdrager kan analoog of digitaal zijn en heeft een sleutelrol gespeeld in de opslag, distributie en reproductie van muziek en gesproken woord. Het begrip verwijst naar elk materiaal of bestand dat geluid kan dragen en weergeven, van fysiek materiaal tot digitale data.

Analoge geluidsdragers bewaren geluid als fysieke variaties in een opslagmateriaal. Voorbeelden zijn fonografische cilinders en grammofoonplaten.

Magnetische geluidsdragers bewaren geluid als magnetische informatie op een lange band. Voorbeelden zijn open-reelbanden en cassettetechniek.

Digitale en optische geluidsdragers slaan geluid op als digitale data. Voorbeelden zijn de Compact Disc (CD),

De rol van geluidsdragers is de afgelopen decennia veranderd door de opkomst van streaming. Fysieke dragers

Bij
grammofoonplaten
wordt
het
geluid
omgezet
in
groeven
die
een
naald
volgt
om
weer
een
elektrisch
signaal
te
produceren.
Analoge
dragers
leveren
vaak
specifieke
klankkwaliteiten
en
blijven
gevoelig
voor
slijtage
en
ruis.
De
opname
kan
worden
geknipt
of
gemonteerd
en
bewerkt,
maar
magnetische
dragers
zijn
gevoelig
voor
slijtage,
demagnetisatie
en
print-through.
digitale
audiobanden,
de
MiniDisc
en
latere
optische
media
zoals
DVD-Audio
en
Blu-ray
Disc.
Daarnaast
worden
geluidbestanden
op
harde
schijven,
USB-sticks
en
in
de
cloud
opgeslagen
(bijv.
WAV,
FLAC,
MP3).
Digitaal
biedt
foutloze
duplicatie
en
grotere
opslagmogelijkheden,
maar
de
gebruikte
codecs
bepalen
de
geluidskwaliteit.
bestaan
nog
wel
in
nichemarkten,
zoals
vinyl
en
cassette,
en
blijven
belangrijk
voor
archivering
en
liefhebbers.
Voor
cultureel
erfgoed
is
migratie
van
analoge
formaten
naar
digitale
formaten
een
prioriteit.