gehinkt

Gehinkt is het voltooid deelwoord van het Nederlandse werkwoord hinken, wat betekent dat iemand een afwijkende of moeizame gang heeft door pijn, letsel of een handicap. Het kan functioneren als bijvoeglijk naamwoord of als deel van een vervoegde werkwoordsvorm.

Als bijvoeglijk naamwoord beschrijft gehinkt iemand of iets dat een limpende gang vertoont, bijvoorbeeld in beschrijvende of medische contexten: een gehinkte stap of een gehinkt optreden. In zinnen wordt het vaak gekoppeld aan het onderwerp: “Hij loopt gehinkt.” In de voltooide tijd komt het meestal voor met het hulpwerkwoord hebben: “Hij heeft gehinkt.”

De stam van het werkwoord hinken verwijst naar het mankeren van de loop; gehinkt vormt de voltooide deelwoord door de ge- prefix en -t einding toe te voegen. Het gebruik is relatief neutraal en common in beschrijvende teksten, medische contexten en literaire beschrijvingen. Het woord is duidelijk herkenbaar in combinatie met andere termen voor lichamelijke beperking of pijn.

Zie ook: hinken, mankeren, legse.

Gehinkt is een standaardvorm in het Nederlands en wordt gebruikt om een toestand van een limping in het verleden aan te geven, of als beschrijving van een huidige toestand die voortkomt uit een eerdere gebeurtenis. Het is geen nationaal specifieke term en komt in zowel informatieve als literaire teksten voor.