geheugenlimieten
Geheugenlimieten verwijzen naar grenzen aan de hoeveelheid geheugen die een systeem, een proces of een applicatie mag gebruiken. Ze ontstaan uit een combinatie van hardwarebeperkingen, besturingssysteemregels en runtimeconfiguraties. Het doel is stabiliteit en voorspelbaar gedrag, zodat één proces het geheel niet uitput.
Er bestaan verschillende typen limieten. Fysiek geheugen (RAM) is de totale hoeveelheid geheugen die beschikbaar is.
Implementatie en configuratie gebeuren via verschillende mechanismen. Unix-achtige systemen gebruiken ulimit en RLIMIT-instellingen, Linux via cgroups,
Geheugenlimieten kunnen leiden tot foutmeldingen zoals out-of-memory(OOM), crashes of prestatievermindering wanneer geheugen dichter bij de limiet
Praktische richtlijnen zijn onder meer het afstemmen van limieten op de workload, regelmatige geheugenprofielen en stress