geheugenanalyse

Geheugenanalyse is het systematische proces van evaluatie en interpretatie van geheugenfuncties binnen de cognitieve psychologie, neuropsychologie en klinische praktijk. Het doel is om de aard en omvang van geheugenprestaties te kwantificeren, de betrokken geheugenstelsels te identificeren en mogelijke stoornissen of veranderingen in kaart te brengen.

Geheugen kent verschillende subsystemen: kortetermijn- of werkgeheugen, en langetermijngeheugen, met episodisch, semantisch en procedureel geheugen. Daarnaast bestaat autobiografisch geheugen. Geheugenfunctioneren berust op encoding, consolidatie, opslag en retrieval; verstoringen kunnen optreden in elk stadium. Faktoren zoals aandacht, motivatie en Kontext beïnvloeden de prestaties en de betrouwbaarheid van herinneringen.

Geheugenanalyse omvat aanvullende onderdelen: neuropsychologische tests, semi-gestructureerde interviews en taakgebonden experimenten, evenals overwegingen van context en plausibiliteit. Veelgebruikte instrumenten zijn onder meer de Wechsler Memory Scale (WMS-IV), de Rivermead Behavioural Memory Test (RBMT-3) en de California Verbal Learning Test (CVLT-II). Ook worden tests zoals de Rey-Osterrieth Complex Figure Test en herinnerings- en herkeningstaken gebruikt om verschillende geheugencomponenten te evalueren.

Toepassingen en beperkingen: geheugenanalyse wordt toegepast bij de diagnostiek van geheugenstoornissen zoals amnesie, dementie en delirium, bij monitoring van ziekteverloop en in cognitief onderzoek. In forensische of klinische context kan geheugenanalyse helpen bij beoordeling van getuigenverklaringen en verantwoordingsvragen. Interpretatie vereist professionele expertise en aandacht voor culturele, educatieve en leeftijdsgerelateerde factoren; geen enkel geheugenonderzoek levert een definitieve diagnose op.