gedemineraliseerd

Gedemineraliseerd water is water waarvan de meeste minerale ionen zijn verwijderd. Door het verwijderen van ionen zoals calcium, magnesium, natrium en chloride wordt de geleidbaarheid aanzienlijk verlaagd en ontstaat er een zeer laag gehalte aan opgeloste zouten. Dit type water wordt ook wel gedemineraliseerd of ontioniseerd genoemd.

Productieprocessen omvatten voornamelijk ionenuitwisseling, waarbij cationen en anionen via verschillende harsen worden verwijderd. Daarnaast wordt het soms geproduceerd door omgekeerde osmose of distillatie, al dan niet in combinatie met elektrodiënisatie. Deze methoden kunnen elkaar aanvullen om een hoog zuiveringsniveau te bereiken. Het eindresultaat is water met weinig tot geen ionische componenten en een lage totale opgeloste vaste stoffen (TDS).

Eigenschappen van gedemineraliseerd water zijn onder meer een zeer lage geleidbaarheid, gebrek aan buffering door mineralen en een neiging om CO2 uit de lucht op te nemen, waardoor de pH kan dalen. Het ontbreken van mineralen maakt het water agressiever voor sommige materialen; het kan metalen uit leidingen of opslagtanks aantrekken en corroderen indien lange tijd opgeslagen. Om this reden wordt opslag vaak gedaan in glas of geschikte kunststoffen zoals HDPE, en contact met metalen wordt beperkt.

Toepassingen zijn onder meer laboratoriumwerk (onder meer als oplosmiddel en voor reagentia), elektronica en halfgeleiderindustrie (rinsewater), farmaceutische productie, koel- en stoominstallaties en andere processen waar mineralenvorming of afzetting kan worden belemmerd. Het is geen geschikt drinkwater vanwege gebrek aan mineralen en kan bij langdurige consumptie niet voedzaam zijn.