formaldehydeemissies

Formaldehydeemissies verwijzen naar de uitstoot van formaldehyde uit materialen en producten onder normale binnenomstandigheden. Formaldehyde is een vluchtige organische stof die zowel irriteert als potentieel schadelijk kan zijn voor de gezondheid. De emissies hangen af van materiaaltype, gebruikte harsen, temperatuur, vochtigheid en de tijd sinds productie.

Belangrijke bronnen zijn houtpanelen en meubels met harsen (zoals ureum-formaldehyde en fenol-formaldehyde), vloerbedekkingen, isolatiematerialen en lijmen. Daarnaast kunnen verfsystemen, coatings en sommige textielbehandelingen formaldehyde-emissies veroorzaken. Ook achterblijvende emissies uit bouw- en renovatiematerialen dragen bij aan de binnenluchtconcentratie, vooral bij beperkte ventilatie.

Gezondheidseffecten van formaldehyde hangen af van de concentratie en blootstellingsduur. Hogere binnenluchtconcentraties kunnen ogen, neus en keel irriteren, ademhalingsklachten veroorzaken en hoesten stimuleren. Langdurige blootstelling wordt geassocieerd met kanker in sommige beoordelingen; formaldehyde is door IARC geclassificeerd als een human carcinogeen (Group 1). Symptomen kunnen vooral voorkomen bij kinderen, ouderen en mensen met bestaande ademhalingsaandoeningen of allergieën.

Regulering en meetmethoden variëren per jurisdictie. In sommige regio’s bestaan emissie- en productnormen voor houtpanelen en bouwmaterialen; er bestaan ook richtlijnen voor binnenluchtkwaliteit en aanbevolen grenswaarden. Metingen gebeuren via emissietests van materialen en luchtmetingen in gebouwen, vaak met speciale traps of sorptiemethoden, en periodieke beoordeling van ventilatie en verontreinigingsbronnen.

Preventie en reductie richten zich op het kiezen van laag-emissieve materialen, goede ventilatie bij installatie en gebruik, beheersing van temperatuur en vochtigheid, en indien nodig filtratie. Het uitfaseren van hoge-emissiematerialen en tijd geven voor afademen kunnen verdere blootstelling beperken.