expressiewaarden

Expressiewaarden zijn de waarden die expressies opleveren bij evaluatie. Een expressie is een syntactische combinatie van getallen, variabelen, operatoren en mogelijk functies. De expressiewaarde hangt af van de waarden van de variabelen en van de regels die gelden voor evaluatie.

In de wiskunde: een voorbeeld is de expressie 3x + 2. Als x = 4, dan is de expressiewaarde 14. Zonder toewijzing blijft het een algebraïsche expressie zonder specifieke numerieke waarde. Het concept is ook relevant bij het vereenvoudigen van expressies, bijvoorbeeld 2x + 3x = 5x.

In programmering: een expressie kan bestaan uit operatoren, variabelen en functies; bij uitvoering levert het een waarde op van een bepaald type (getal, booleaanse waarde, string, enz.). De exacte waarde hangt af van taalregels voor operatoren, typen en eventuele typeconversies. Voorbeelden: 5 * (3 + 2) levert 25; (a < b) levert een boolean waarde.

Evaluatievolgorde: de uitwerking volgt regels zoals haakjes, bewerkingsvolgorde en associativiteit. In veel talen kun je expressies vereenvoudigen of herleiden tot een canonieke vorm, bijvoorbeeld door algebraïsche vereenvoudiging of constante folding tijdens compilatie.

Het begrip onderscheidt expressies van vergelijkingen (waarbij een gelijkheid wordt gesteld) en van termen en factoren in algebra. Expressiewaarden zijn daarmee fundamenteel voor wiskundig redeneren en voor de uitvoering van programma’s.