Home

bewerkingsvolgorde

Bewerkingsvolgorde is de reeks regels die bepaalt in welke volgorde de operatoren in een wiskundige uitdrukking worden toegepast. Door deze volgorde te hanteren ontstaat altijd een eenduidig resultaat, anders zou dezelfde uitdrukking verschillende waarden kunnen opleveren.

De gebruikelijke volgorde begint met haakjes: alles binnen haakjes gaat eerst. Daarna komen machten (exponenten). Vervolgens

Er bestaan vergelijkbare concepten met verschillende benamingen, afhankelijk van de taal- of onderwijscontext. In het Engels

Voorbeelden helpen bij het begrip: 3 + 4 × 2 geeft 11, omdat vermenigvuldiging voor optelling gaat.

In programmeertalen kan de exacte notatie en extra functies de regels uitbreiden, maar over het algemeen hanteren

vermenigvuldiging
en
deling,
van
links
naar
rechts,
en
ten
slotte
optelling
en
aftrekking,
ook
van
links
naar
rechts.
Bij
gelijkwaardige
bewerkingen
(bijvoorbeeld
twee
vermenigvuldigingen)
geldt
de
leesvolgorde
van
links
naar
rechts.
spreken
velen
van
PEMDAS
(Parentheses,
Exponents,
Multiplication
and
Division,
Addition
and
Subtraction)
of
BIDMAS/BODMAS
(Brackets/Orders/Division/Multiplication/Addition/Subtraction).
In
het
Nederlands
wordt
meestal
gesproken
van
de
bewerkingsvolgorde,
maar
het
idee
is
hetzelfde.
Als
de
haakjes
worden
gebruikt,
bijvoorbeeld
(3
+
4)
×
2,
dan
geldt
het
resultaat
14.
de
meeste
talen
dezelfde
basisvolgorde
voor
de
basale
bewerkingen.
Het
kennen
van
de
bewerkingsvolgorde
zorgt
voor
duidelijke
en
consistente
berekeningen.