Home

energiearmoede

Energiearmoede is het verschijnsel waarbij huishoudens moeite hebben om in voldoende energie te voorzien tegen betaalbare kosten. Het ontstaat door een combinatie van hoge energielasten, een laag inkomen en een energie-inefficiënte woning. Gevolgen zijn onder meer onvoldoende verwarming in koude periodes, beperkt licht en behoefte aan koeling bij extreme warmte, en betalingsproblemen of afsluiting van energielevering.

Risicofactoren zijn onder meer stijgende energiekosten, een achterstand in onderhoud van woningen en verouderde verwarmingssystemen, en

De gevolgen voor gezondheid en welzijn zijn aanzienlijk. Hoge energierekeningen kunnen leiden tot stress en schulden,

Indicatoren variëren, maar gangbare maatstaven zijn een energiekostenquote hoger dan een drempel, vaak 10% van het

Beleidsantwoorden richten zich op betaalbaarheid, efficiëntie en bescherming. Voorbeelden zijn sociale tarieven, energietoeslagen of prijsplafonds, en

wonen
in
huurhuizen
met
beperkte
controle
over
de
woonomgeving.
Ook
ontoereikende
toegang
tot
sociale
steun
of
informatie
speelt
een
rol.
Kwetsbare
groepen—ouderen,
eenoudergezinnen,
mensen
met
lage
inkomens
en
mensen
met
een
chronische
aandoening—lopen
extra
risico.
met
gevolgen
voor
mentale
gezondheid.
Slechte
woningverwarming
en
vochtproblemen
verhogen
het
risico
op
ademhalings-
en
andere
aandoeningen
en
kunnen
de
leerprestaties
en
arbeidsparticipatie
belemmeren.
inkomen,
of
het
onvermogen
om
het
huis
adequaat
warm
te
houden
in
winter.
Andere
signalen
zijn
achterstanden
bij
energierekeningen
en
risico
op
afsluiting.
Metingen
komen
uit
huishoudensonderzoeken
zoals
EU-SILC
en
nationale
statistieken,
aangevuld
met
woning-
en
energiedata.
programma’s
voor
woningrenovatie
en
isolatie.
Ook
huurdersbescherming
tegen
afsluiting
en
duidelijke
energielabels
dragen
bij
aan
het
verminderen
van
energiearmoede
op
lange
termijn.