egresstijd

Egresstijd, in het Engels egress time, is een term uit veiligheid en logistiek die verwijst naar de tijd die nodig is om een vertrek of gebouw veilig te verlaten bij een noodsituatie. In de Nederlandse veiligheidsliteratuur wordt de term gebruikt om de duur van evacuatieprocessen aan te duiden.

Definitie en componenten: de egrestijd omvat doorgaans de detectietijd (tijd vanaf ontstaan van de noodsituatie tot het moment van alarm), de reactietijd (besluit om te vertrekken), de loop- en routetijd (reistijd naar een uitgang) en eventuele vertragingen bij deuren, kruisingen en drukte. Bij complexere gebouwen kunnen ook tijd voor het openen van deuren en het passeren van verzamelpunten meegeteld worden.

Betekenis en toepassing: egrestijd is een cruciale maat voor brandveiligheidsontwerp en evacuatieplanning. Het wordt gebruikt bij het ontwerpen van vluchtwegen, het vaststellen van relevante uitgangscapaciteit en bij evacuatiemodellering die rekening houdt met menselijk gedrag. Vaak wordt onderscheid gemaakt tussen detectie-/reactietijd en reizigtijd, omdat deze factoren verschillend kunnen worden beïnvloed.

Variatie en factoren: egrestijd varieert sterk per gebouw, per bezetting en per situatie. Belangrijke invloedsfactoren zijn gebouwindeling, zichtbaarheid en duidelijkheid van aanwijzingen, het aantal beschikbare uitgangen, mobiliteitsbeperkingen en rook- of brandcondities. Door onderzoek en simulatie proberen veiligheidsexperts de egress-tijd beter te voorspellen en normen en richtlijnen te verbeteren.

Zie ook: evacuatie, evacuatietijd, reistijd, evacuatiemodellering, brandveiligheid.