eenheidsgrondslag

Eenheidsgrondslag is een term uit de meetkunde en metrologie die verwijst naar het geheel van fundamentele, onafhankelijke eenheden waarop een meetsysteem is gebaseerd. Uit deze basiseenheden kunnen alle andere, afgeleide eenheden worden afgeleid via definitieverbanden en constante waarden. De keuze van eenheidsgrondslag is cruciaal voor de stabiliteit, reproduceerbaarheid en traceerbaarheid van metingen.

In het Internationale Systeem van Eenheden (SI) bestaan zeven basiseenheden: meter (lengte), kilogram (massa), seconde (tijd), ampère (elektrische stroom), kelvin (thermodynamische temperatuur), mole (hoeveelheid stof) en candela (luminous intensity). Sinds de herdefinitie van het SI worden deze basiseenheden niet langer gedefinieerd door artefacten of concrete objecten, maar door vaste natuurlijke constanten. Zo is de meter gekoppeld aan de snelheid van het licht, de kilogram aan de Planck-constante, de seconde aan de cesium-atoomovergang, en de kelvin aan de Boltzmann-constante. De candela blijft verbonden met de perceptie van licht, waarbij de wettelijke definitie is afgestemd op een vaste efficiëntiewaarde van fotonenergie voor specifieke golflengtes.

Door deze basiseenheden kan men afgeleide eenheden zoals newton, joule en pascal vormen, wat betekent dat complexe metingen en berekeningen consistent en vergelijkbaar blijven over tijd en tussen meetinstrumenten. Eenheidsgrondslag is daarmee de fundering van calibratie, validatie en internationale ruilhandel van meetresultaten.