draagvloeren

Draagvloeren zijn structurele vloercomponenten die de lasten van een gebouw van de afwerklaag naar de onderliggende draagconstructie overbrengen. Ze dragen het eigen gewicht, de gebruikslast zoals bewoners en meubilair, en eventuele installaties, en dragen bij aan de stijfheid en stabiliteit van het gebouw.

Er bestaan verschillende typen draagvloeren, afhankelijk van materiaal en constructieconcept. Gewapende betonvloeren zijn gangbaar in veel nieuwbouwprojecten en bestaan uit een betonlaag met wapeningsnetten of –staven. Houten draagvloeren bestaan uit houten liggers of balken met een afwerklaag zoals OSB of planken en kunnen een dekvloer hebben voor vlakheid, isolatie en geluidscomfort. Ook staal- of prefab-draagvloeren komen voor, vooral bij lange overspanningen of snelle bouwtijd.

De draagvloer werkt samen met de draagconstructie (wanden, kolommen, spanten) en met de afwerklaag. Een dekvloer of egalisatielaag ligt vaak bovenop de draagvloer om vlakheid en isolatie te verbeteren en om de vloer geschikt te maken voor afwerking zoals vloerbedekking of laminaat. Ontwerp en uitvoering gebeuren volgens normen en regels zoals Bouwbesluit en Europese Eurocodes die eisen stellen aan draagvermogen, doorbuiging, brandveiligheid en geluidisolatie.

Belangrijke aandachtspunten bij draagvloeren zijn onder meer voldoende draagvermogen en stijfheid voor de voorziene overspanningen, controle van krimp en scheurvorming, water- en vochtwering, en onderhoud van verbindingen met de onderliggende constructie. Foutieve uitvoering kan leiden tot scheuren, ongelijkmatige verdeling van lasten of vochtproblemen.