dekvloer

Dekvloer is een vloerlaag in de bouw die als vlak en draagkrachtig fundament dient voor de uiteindelijke vloerafwerking, zoals tegels, hout of laminaat. Het is een dunne, gelijkmatige laag van beton- of kalkgebonden mortel die bovenop de draagvloer of keldervloer wordt aangebracht. Dekvloer zorgt voor vlakheid, egaliseert hoogteverschillen en kan bijdragen aan thermische massa en vochtbeheersing. De laag draagt niet zelfstandig de constructeurbelastingen van de ruimte; die belaste structuur ligt in de onderlaag en de afwerking van de vloer.

Materialen en varianten: veelvoorkomend zijn cementgebonden dekvloeren en calcium-sulfaat (anhydriet) dekvloeren. Ook droge dekvloeren bestaan, bijvoorbeeld uit gips- of mortelplaten en losse vulmiddelen. De dikte varieert meestal tussen ongeveer 20 en 60 millimeter; bij vloeren met vloerverwarming kan de dikte toenemen en is de keramische of houten afwerking afhankelijk van de gewenste warmtecoëfficiënt en systeemspecificaties. Bij natte (cement) dekvloeren geldt vaak extra aandacht voor voldoende droging en mogelijk vochtonderbrekingen, zeker als er later vochtige afwerkingen komen.

Installatie en verwerking: dekvloer vereist een droge, schone en复reepachtige ondervloer. Bij vochtige ondergronden wordt meestal een vochtbarrière toegepast. De mortel wordt aangebracht en vlakgelegd met hulpmiddelen, soms met gewapende netten voor versterking bij dikkere gietlagen. Na aanbrengen volgt een conserverings- en droogperiode, waarvan de duur afhankelijk is van het type dekvloer en de omgeving. Voor ondervloeren met vloerverwarming gelden aanvullende richtlijnen voor warmteverdeling, droogtijd en stookrampen.

Aansluitingen en onderhoud: dekvloer vormt het vlak voor het eindafwerk; dilatatie- en trekvoegen voorkomen ongewenste scheurvorming. Onderhoud is meestal beperkt tot het beschermen tegen vocht en beschadigingen tijdens de installatie.