dekvloeren

Dekvloer is een vlak, mortelachtige laag die op een draagvloer wordt aangebracht om een rechte, stabiele ondervloer te vormen voor afwerkvloeren zoals keramische tegels, hout of tapijt. Dekvloeren corrigeren oneffenheden in de ondergrond en kunnen bovendien bijdragen aan warmteopslag en geluiddemping. In de bouw onderscheidt men meestal cementgebonden dekvloeren en anhydriet (calciumsulfaat) dekvloeren; daarnaast bestaan zelfnivellerende varianten die zich over het hele oppervlak uitvlijen tot een vlak oppervlak.

Materiaal en eigenschappen: cementgebonden dekvloeren zijn sterk en breed toepasbaar, maar drogen relatief langzaam en kunnen meer krimpen. Anhydrietdekvloeren drogen sneller en zijn dunner toe te passen, maar vereisen specifieke vochtbeperkingen en afdichtingsmaatregelen afhankelijk van de uiteindelijke vloer. Zelfnivellerende dekvloeren zorgen voor snelle vlakvorming en worden vaak ingezet bij complexe vormen of in combinatie met vloerverwarming.

Installatie en gebruik: dekvloeren worden geplaatst op een geschikte ondergrond (droog, stofvrij en met eventueel een dampremmende folie). De mortel wordt gemengd en vlak afgetrokken met een rei of troffel en laat vervolgens uitharden. De droog- en uithardtijden variëren met type en dikte; doorgaans kan de eindafwerking pas worden aangebracht nadat dekvloer voldoende droog is. Bij vloerverwarming is speciale volgorde en materiaalkeuze vereist.

Crackvorming en onderhoud: krimp- en scheurvorming kan optreden bij beweging of onjuiste uitdroging; daarom worden dilatatie- en voeglijnen toegepast en moet het vochtgehalte nauwkeurig worden beheerd. Dekvloeren vormen de basis voor het uiteindelijke vloerafwerkingsmateriaal en beïnvloeden vlakheid, hoogte en prestaties van de vloer.