diversiteitsquota

Diversiteitsquota zijn regels of streefcijfers die de vertegenwoordiging van ondervertegenwoordigde groepen vergroten in organisaties, instellingen of openbare functies. Quotas kunnen hard (juridisch bindend) of soft (niet-bindend streefdoel) zijn. Ze richten zich doorgaans op kenmerken als gender, etnische of migratieachtergrond, handicap of leeftijd en gelden voor werving, benoeming, promotie of toelating tot programma's.

Toepassingsgebieden omvatten het bedrijfsleven (raden van bestuur en management), de politiek (kies- of partijquota), het onderwijs (toelating en selectie) en de publieke sector of overheidsopdrachten. Het doel is om structurele ongelijkheid in representatie te verminderen en toegang tot posities en invloed te verbeteren.

Implementatie verschilt per land. Sommige staten voeren wettelijke genderquota in voor bedrijfsbesturen (Noorwegen en Frankrijk zijn voorbeelden), terwijl andere landen kiezen voor verplicht rapporteren, transparantie-eisen of vrijwillige doelstellingen gekoppeld aan wervings- en ontwikkelingsprogramma's.

Effectiviteit en discussie: onderzoek laat vaak gemengd bewijs zien. Diversiteitsquota kunnen de representatie en de diversiteit van besluitvorming verhogen, maar roepen ook bezwaren op zoals tokenisme, mogelijke conflicten met merit of unintended substitution. Quotas worden doorgaans gezien als onderdeel van een bredere diversiteits- en inclusiebeleid, naast pipeline-ontwikkeling, biastraining en aanpassing van selectieprocedures.