dissipatievermogen

Dissipatievermogen is de hoeveelheid elektrisch vermogen die in een component als warmte wordt omgezet door verliezen in de omzetting van elektrische energie. Het wordt doorgaans uitgedrukt in watt en is een cruciale factor bij thermisch ontwerp en betrouwbaarheid van apparaten en systemen.

In onderdelen zoals weerstanden verloopt dissipatie volgens P = I^2 R of P = V I, afhankelijk van de situatie, en geldt voor het deel dat als warmte wordt afgegeven. Voor lineaire regelaars geldt P_diss = (V_in - V_out) × I_out. In halfgeleiderapparatuur bestaan de verliezen uit conductielasten (bijv. I^2 R_ds(on) in een MOSFET) en schakellosten bij het wisselen van spanning en stroom.

Het maximum toelaatbare dissipatie hangt af van de omgeving en de warmteafvoer. Het bekendste model gebruikt de thermische weerstand R_thJA: P_max = (T_j,max - T_a) / R_thJA. Met heatsinks en luchtstroom kan R_th verminderd worden, waardoor meer dissipatie mogelijk is bij dezelfde omgevingstemperatuur.

In ontwerp wordt dissipatievermogen geanalyseerd tijdens selectie en layout, met aandacht voor warmteafvoer, materiaalkeuze en veiligheidsmarges. Praktische maatregelen omvatten geschikte behuizingen, thermal pads, heatsinks en airflow om temperatuurstijgingen te beheersen.