definiëringen

Definiëringen zijn uitspraken die de betekenis van een term vastleggen en daarmee misverstanden voorkomen. Ze zijn essentieel voor duidelijke communicatie in taal, wetenschap en onderwijs. Er bestaan verschillende soorten definities, namelijk lexicale definities die beschrijven hoe een woord in de praktijk wordt gebruikt, stipulative definities die een betekenis voor een specifieke context vastleggen, ostensive definities die door voorbeelden of aanwijzen duidelijk maken wat bedoeld is, en theoretische definities die een begrip binnen een theorie- of begrippenkader plaatsen.

Bij het opstellen van definities is het gebruikelijk het genus en de differentia toe te passen: de term wordt gedefinieerd door het algemene soort waartoe hij behoort (genus) en een kenmerk dat het onderscheidt (differentia). In formele contexten streven definities naar noodzakelijke en voldoende voorwaarden, zodat iets wel of niet tot het begrip behoort. Een eenvoudig voorbeeld is: een driehoek is een vlak figuur met drie zijden. Definiëringen moeten helder en niet-cirkels zijn; ze mogen niet vaag zijn en geen tautologie bevatten.

Definiëringen vormen de bouwstenen van woordenboeken, vakliteratuur en formele systemen. Ze faciliteren analyse, onderwijs en onderzoek door concepten te expliciteren en te preciseren, en ze laten ruimte voor contextuele aanpassingen.