datasignaal

Een datasignaal is een signaal dat gegevens overdraagt in een communicatiesysteem of bij digitale verwerking. Het signaal kan elektrisch, optisch of draadloos (radio) zijn en codeert informatie als een reeks waarden in de tijd. Datasignalen dienen ontvangers in staat te maken om de oorspronkelijke informatie te reconstrueren.

Er bestaan digitale en analoge datasignalen. Digitale datasignalen gebruiken discrete niveaus, meestal 0 en 1, of meerdere niveaus, en worden vaak gevormd door line coding zoals NRZ, Manchester of 8b/10b. Analoge datasignalen representeren informatie via continue variaties in amplitude, frequentie of fase; digitale data kan worden overgebracht door modulatie van een draaggolf, bijvoorbeeld amplitude-shift keying (ASK), frequency-shift keying (FSK), phase-shift keying (PSK) of quadrature amplitude modulation (QAM).

Datasignalen worden overgedragen via verschillende media, waaronder koperen kabels, glasvezel en draadloze kanalen. De keuze van medium beïnvloedt bandbreedte, ruis, verlies en dispersie. Signaalintegriteit is afhankelijk van correcte impedantie, afscherming en terminatie, evenals van foutencorrectie en foutdetectie in de ontvanger.

In de analyse van datasignalen worden termen als bitsnelheid (bps), signaal-ruisverhouding (SNR) en jitter gebruikt. Schematische weergaven zoals een eye-diagram worden toegepast om de kwaliteit van een datasignaal te evalueren. Modulatietechnieken en coderingen kiezen vaak een balans tussen snelheid, betrouwbaarheid en energieverbruik.

Datasignalen vormen de basis van moderne telecommunicatie, computernetwerken, digitale opslag en sensornetwerken. Ze worden ontworpen en geanalyseerd door disciplines zoals elektronica, informatietechniek en netwerktechniek, met aandacht voor efficiëntie, compatibiliteit en betrouwbare gegevensoverdracht.