Home

buikomvangstoename

Buikomvangstoename verwijst naar een toename van de buikomtrek en wordt gezien als een aanwijzing voor centrale obesitas. Centrale obesitas houdt vetophoping rond de buik in en wordt in veel wetenschappelijke en medische contexten als een betere predictor voor risico’s op metabole en cardiovasculaire aandoeningen beschouwd dan totale lichaamsvetmassa alone. De aanvang kan bij ieder individu anders zijn en ontstaat vaak door een combinatie van leefstijlfactoren en fysiologische veranderingen met toenemende leeftijd.

De buikomtrek wordt meestal gemeten ter hoogte van de middelste romp, vaak op de hoogte van de

Oorzaken van buikomvangstoename zijn onder meer een calorierijke voeding, een sedentair bestaan, veroudering, genetische factoren en

Gezondheidsrisico’s: grotere buikomvang wordt geassocieerd met een verhoogde kans op insulineresistentie, type 2 diabetes, hypertensie, hart-

Behandeling en preventie richten zich op duurzaam gewichtsverlies via calorierestrictie, regelmatige lichamelijke activiteit (zowel cardio als

navel
of
tussen
de
laagste
rib
en
de
bekkenkam.
In
klinische
richtlijnen
geldt
voor
volwassenen
vaak:
een
verhoogd
risico
bij
een
tailleomtrek
van
ongeveer
102
cm
of
meer
bij
mannen
en
88
cm
of
meer
bij
vrouwen,
hoewel
de
exacte
grenswaarden
kunnen
variëren
per
populatie
en
richtlijn.
hormonale
veranderingen.
Ook
zwangerschap,
bepaalde
medicatie
of
medische
aandoeningen
kunnen
bijdragen
aan
een
toenemende
buikomtrek.
en
vaatziekten
en
metabool
syndroom.
Het
verminderen
van
buikomvang
door
gewichtsverlies
en
leefstijlaanpassingen
vermindert
dit
risico.
krachttraining)
en
gedragstherapie.
Bij
ernstige
obesitas
kunnen
medicatie
of
chirurgie
overwogen
worden
onder
medisch
toezicht.