brandblusvoorzieningen

Brandblusvoorzieningen zijn systemen en apparatuur die zijn ontworpen om brand te detecteren, te controleren en te bestrijden, met als doel levens te beschermen, schade aan eigendommen te beperken en bedrijfscontinuïteit te waarborgen. Ze omvatten actieve en passieve maatregelen. Actieve voorzieningen bestaan uit automatische brandbestrijdingssystemen (sprinklerinstallaties, rook- en hitsdetectie en alarminslaab) en handmiddelen zoals brandblussers; passieve voorzieningen omvatten brandwerende scheidingen en deuren.

Sprinklersystemen kunnen nat, droog, deluge of watermist zijn; blusmiddelen omvatten water, schuim, CO2, droge chemie en watermist. In omgevingen waar waterschade onwenselijk is, worden vaak gas- of chemische systemen toegepast. Een goed ontwerp houdt rekening met gebouwgebruik, brandbelasting, vluchtwegen en beschikbare watervoorziening. Brandblusmiddelen en systemen kunnen automatisch of handmatig worden geactiveerd.

Ontwerp, installatie en onderhoud volgen normen zoals EN 12845 voor automatische sprinklerinstallaties en EN 54 voor detectie- en alarminstallaties, met regionale variaties zoals NFPA-normen. Regelmatige inspectie, testen en onderhoud door gekwalificeerd personeel is vereist, met documentatie. Een brandveiligheidsbeoordeling helpt bij het bepalen van de benodigde combinatie van voorzieningen per gebouwtype en risicoprofiel.