Brandblusmiddelen

Brandblusmiddelen zijn middelen die bedoeld zijn om een beginnende brand onder controle te krijgen of te voorkomen dat deze uitgroeit. Ze koelen het vuur, beperken de zuurstoftoevoer of remmen chemische reacties in het vuur. Ze komen voor als draagbare blustoestellen en in vaste installaties op gebouwen, voertuigen en industriële locaties.

De meest voorkomende typen voor draagbare apparaten zijn: water (A-klasse), vaak toegepast als nevel of met sproeikop; schuim voor A- en B-branden; droge chemische poeder (ABC of BC) met brede inzet; kooldioxide CO2 voor elektrische installaties en kleine ruimten; en speciale vetbrandblussers (F) voor kookvetten en oliën. Moderne systemen kunnen ook watermist of gecombineerde middelen gebruiken.

Bij het kiezen van een blusmiddel wordt rekening gehouden met de risico’s en de verwachte brandklassen op de locatie. Gebruik een blusmiddel altijd volgens de aanwijzingen op het etiket en richt op de brandhaard. Verlaat de ruimte als de brand toeneemt of rookgevaar ontstaat; schakel bij mogelijk gevaar de bron van vuur zo nodig uit en meld de brand.

Onderhoud en opslag: brandblusmiddelen vereisen regelmatige controles en onderhoud door gekwalificeerd personeel. In veel landen geldt een jaarlijkse functioneringstest en periodieke houdbaarheids- en drukcontroles. Bewaar blussers op een toegankelijke, zichtbare plek, vrij van extreme hitte en beschadiging.

Regelgeving en normen: brandblusmiddelen vallen vaak onder Europese normen en nationale voorschriften en moeten correct zijn geëtiketteerd, onderhouden en toegankelijk blijven. Periodieke inspecties en terechtstelling van defecten zijn onderdeel van de wettelijke vereisten.