bouwgrens

Bouwgrens is een ruimtelijke planregel die aangeeft tot waar op een perceel gebouwd mag worden. In een gemeente wordt deze grens vastgelegd in het bestemmingsplan of het omgevingsplan en vormt zij de lijn waarboven geen bouwwerk mag rijzen zonder toestemming. De bouwgrens bepaalt daarmee het maximale bouwvlak en de afstand tot perceelranden, straat en eventuele openbaar gebied.

In de praktijk kan de bouwgrens bestaan uit verschillende elementen, zoals een frontale grens langs de straat en mogelijke zijgrenzen. De exacte afstanden en eventuele afwijkingen hangen af van het specifieke plan en kunnen per perceel verschillen. Een woning of uitbouw moet binnen de bouwgrens blijven; afwijkingen vereisen vaak een wijziging van het plan, een omgevingsvergunning of een verzoek tot aanpassing.

Nieuwe bouwplannen worden getoetst aan de bouwgrens tijdens het vergunningtraject. Als een plan buiten de vastgelegde grens valt, kan dit leiden tot afwijzing van de aanvraag of tot verplichtingen tot aanpassen, sloop of verplaatsing van constructies. Bij monumentale panden of bijzondere gebieden kunnen strengere regels gelden die de bouwgrens extra aantasten.

De bouwgrens werkt samen met andere voorschriften, zoals de bouwhoogte, de afstand tot erfgrenzen en de eisen rondom licht en privacy. Zo vormt zij een centraal element in de ruimtelijke ordening die richting geeft aan stedenbouw en buurtschapsbeeld.