bodemmateriaal

Bodemmateriaal is de materie waaruit de bodem bestaat op een bepaalde locatie. In technische context kan het zowel natuurlijke bodemlagen als door mens aangebrachte vullingen omvatten die dienen als onderlaag voor constructies, infrastructuur of landbouw. Het begrip verwijst naar de samenstelling, structuur en eigenschappen van de grond nabij of onder het oppervlak.

Veel voorkomende bodemmateriaalsoorten zijn zand, klei, leem en grind, met variaties zoals silt en veen. De korreldiameterverdeling, vochtinhoud en organisch materiaal bepalen eigenschappen als draagvermogen, waterdoorlatendheid en vochtretentie. In bouwprojecten kan ook door de mens toegepast vulmateriaal of drainagelagen onder de fundering voorkomen.

Voor bouw- en infrastructuurtoepassingen wordt bodemmateriaal onderzocht door boringen en veld- en laboratoriumtests. Laboratoriumtesten bepalen onder meer korrelverdeling, vloeigrens en plastische grens bij klei, en de maximale verdichting en shear-sterkte. Op basis daarvan wordt bepaald hoeveel verdichting nodig is en of stabilisatie of vervanging van materiaal nodig is.

Effect op milieu en beheer: de samenstelling beïnvloedt drainage, wortelgroei en de transport van water en verontreinigingen. Bij verontreiniging kan bodemmateriaal worden vervangen of opgesloten, en bij infrastructuur kunnen maatregelen zoals drainage-systemen, geosynthetica en stabilisatie nodig zijn. Regelgeving en normen bepalen onderzoek, uitvoering en kwaliteitsborging.