blokmateriaal

Blokmateriaal is een verzamelterm voor bouwmaterialen die in de vorm van blokken worden geproduceerd en toegepast in de bouw. Blokken dienen vaak als dragende of niet-dragende elementen in muren en scheidingen en worden doorgaans met mortel of lijm aan elkaar bevestigd. De keuze voor een bepaald blok hangt af van factoren als sterkte, gewicht, isolatie en arbeidsgemak.

De belangrijkste soorten blokmateriaal zijn betonblok, kalkzandsteenblok, gasbetonblok (cellulair beton), keramische blokken en natuursteenblok. Betonblokken komen in diverse uitvoeringen, van massieve tot holle blokken, en bieden hoge drukvastheid maar zijn relatief zwaar en hebben doorgaans beperkte isolatie. Kalkzandsteenblokken bestaan uit een mengsel van kalk en zand en vormen een combinatie van sterkte en bewerkelijkheid met matige isolatie. Gasbetonblokken zijn licht van gewicht, hebben uitstekende isolerende eigenschappen en worden vaak toegepast in gebouwen met beperkte draagkracht. Keramische blokken bestaan uit gebakken klei en kennen een goede brandwerendheid en duurzaamheid. Natuursteenblokken worden gekozen vanwege esthetiek en lange levensduur en komen vooral voor in gevels en sokkels.

Productie en normen variëren per type. Blokken worden geproduceerd in fabrieken via gieten of extrusie (beton en kalkzandsteen) of via autoclave bij gasbeton. De afmetingen en toleranties staan vaak vast in regionale of internationale normeringen, en de aansluiting gebeurt meestal met mortel of lijm, gevolgd door afwerking met pleisterwerk, metselwerk of betegeling. Duurzaamheid speelt steeds meer een rol, onder andere door het gebruik van recycling, verbeterde isolatie en langere levensduur.