betoon

Betoon, in het Engels concrete, is een bouwmateriaal dat bestaat uit een bindmiddel (meestal cement), water en aggregaten zoals zand en grind. Door het hydrateren van het cement vormt zich een harde, samenhangende matrix die de aggregaten aan elkaar bindt.

Er bestaan verschillende vormen van betoon. Ongewapend beton bevat geen wapening en wordt gebruikt waar trekkrachten beperkt zijn. Gewapend beton heeft staalwapening om trek- en buigspanningen op te vangen. Voorgespannen beton houdt spanning op de wapening aan voordat het beton uithardt, waardoor het beter bestand is tegen hogere belastingen.

De sterkte van beton ontwikkelt zich tijdens de uitharding; 28-dagen sterkte is een veelgebruikt ontwerpcriterium. Beton wordt vaak geclassificeerd naar compressieklassen (bijvoorbeeld C20/25), die de verwachte drukvastheid aangeven. De werkbaarheid hangt af van de water-cementverhouding, toevoegmiddelen en de kwaliteit van de aggregaten.

Toepassingen: betoon wordt veel gebruikt in fundamenten, vloeren, wanden, bruggen en tunnels. Het combineert hoge compressieve sterkte met brandbestendigheid en vormvastheid, mits het ontwerp, de uitvoering en het onderhoud kloppen. Krimp en scheuren blijven aandachtspunten; wapening en dilataties helpen die problemen te beheersen.

Milieu en duurzaamheid: de productie van cement is emissierijk, vooral CO2. Om de milieu-impact te verlagen worden toevoegingen zoals vliegas of hoogovenslak gebruikt, het cementgebruik verminderd en gerecyclede aggregaten toegepast. Op die manier kan betoon duurzamer worden gemaakt zonder afbreuk te doen aan prestaties.