berichtenstandaarden

Berichtenstandaarden zijn gestandaardiseerde formaten en protocollen voor elektronische berichten die tussen organisaties of sectoren worden uitgewisseld. Het doel van deze standaarden is interoperabiliteit, betrouwbare uitwisseling van data en efficiënte bedrijfsprocessen. Ze bestrijken zowel de syntaxis (hoe data worden gecodeerd) als de semantiek ( wat de data betekenen) en omvatten ook transport- en beveiligingsinfrastructuren.

Typische componenten van berichtenstandaarden omvatten:

- Syntaxis en semantiek: EDIFACT, X12, XML, JSON, UBL, en standaardsemantiek zoals UN/CEFACT Core Components, HL7 en relevante medische codestelsels.

- In sectoren gebruikte voorbeelden: e-invoicing en overheidsberichten met PEPPOL BIS, zorgberichten via HL7 en logistieke berichten via EDIFACT.

- Transport en beveiliging: protocollen zoals AS2 en AS4 voor transport, en beveiligingslagen zoals S/MIME of TLS.

Governance en adoptie:

Berichtenstandaarden worden nationaal en internationaal ontwikkeld door organisaties zoals ISO, UN/CEFACT, HL7 en OASIS, met regionale implementaties zoals PEPPOL voor openbare aanbestedingen en e-facturatie. Nationale standaardisatie-instellingen, zoals NEN in Nederland, vertalen deze standaarden naar nationale praktijk en regelgeving.

Voordelen en uitdagingen:

Ze verbeteren interoperabiliteit, data kwaliteit en traceerbaarheid, en kunnen de efficiëntie en compliance verhogen. Uitdagingen zijn onder meer de complexiteit van veelgestelde standaarden, kosten van implementatie, versiebeheer en de benodigde governance om brede adoptie te garanderen.

Zie ook:

EDIFACT, X12, XML, HL7, UBL, PEPPOL.