beleidsakkoord

Een beleidsakkoord is een politiek document waarin de partijen die een regering vormen afspraken vastleggen over het beleid voor de kabinetsperiode. Het dient als basis voor wetgeving, begroting en uitvoeringsagenda en fungeert als stuurmiddel voor samenwerking tussen ministeries en coalitiepartners.

Het beleidsakkoord schetst de belangrijkste beleidsprioriteiten en concrete maatregelen op onderwerpen als economie en werkgelegenheid, zorg, onderwijs, woningmarkt, klimaat en veiligheid, met mijlpalen en tijdschema’s. Het bevat doorgaans ook begrotingskaders, hervormingslijnen en een aanpak voor evaluatie en verantwoording.

Proces: na verkiezingen onderhandelen partijen die een meerderheid vormen over het te voeren beleid; het resultaat kan deel uitmaken van een regeer- of coalitieakkoord en wordt vaak aan het parlement gepresenteerd om politieke steun te verkrijgen. Soms wordt het gedurende de regeringsperiode aangepast als zich gewijzigde omstandigheden voordoen.

Juridische status: doorgaans heeft een beleidsakkoord geen bindende kracht zoals een wet, maar het draagt wel politiek gewicht en vormt de ruggengraat van het regeringsbeleid. Ministers en staatssecretarissen baseren hun beleidsvoorstellen hierop en parlementair toezicht kan leiden tot naleving of bijsturing.

Terminologie: in het Nederlands taalgebied worden beleidsakkoorden en coalitieakkoorden vaak door elkaar gebruikt; sommige bronnen spreken specifiek van beleidsakkoord als programmaplan voor een kabinetsperiode.