behartiging

Behartiging is het handelen waarbij iemand de belangen van een ander serieus neemt en daarvan uitvoering geeft, doorgaans door vertegenwoordiging, verdediging of promotie daarvan. Het kan informeel gebeuren of professioneel worden uitgevoerd door bijvoorbeeld een advocaat, jurist, mediator of een belangenbehartiger. De kern is dat de belangen van een cliënt of doelgroep centraal staan in het handelen, en dat de promotor van die belangen optreedt in naam van die ander.

In de praktijk vindt behartiging vooral plaats in juridische en administratieve trajecten: een advocaat behartigt de belangen van een cliënt in een rechtszaak; een juridisch medewerker voert procedures of documenten uit. Daarnaast spelen belangenorganisaties, vakbonden en cliëntorganisaties een belangrijke rol bij het behartigen van collectieve of individuele belangen, bijvoorbeeld door advies te geven, te onderhandelen met overheden, of te lobbyen voor beleidswijzigingen. Ook in zorg, sociaal domein en consumentenrechten komt behartiging voor.

Belangenbehartiging is gebonden aan professionele en ethische normen, zoals vertrouwelijkheid, integriteit en transparantie. Bij conflicten van belang kunnen regels omtrent belangenafweging en werving van cliënten van toepassing zijn.

Synoniemen en verwante termen zijn onder meer belangenbehartiging en vertegenwoordiging. Het begrip wordt ook wel aangeduid als advocatuur in bredere zin of als lobbyen in de politiek, afhankelijk van de context.