bandenrotatie

Bandenrotatie is een onderhoudsprocedure waarbij de positie van de banden op een voertuig periodiek wordt gewijzigd met als doel slijtage te egaliseren, de levensduur van de banden te verlengen en het rijgedrag te behouden.

Welke rotatiepatronen worden toegepast, hangt af van het type banden en de aandrijving. Voor niet-directionele of symmetrische banden zijn verschillende patronen mogelijk. Bij voertuigen met voorwielaandrijving is een veelgebruikte aanpak het achterwaarts kruispatroon: de voorbanden gaan naar de achterkant op dezelfde zijde, en de achterbanden naar voren op de tegenoverliggende zijde. Voor achterwielaandrijving is het omgekeerde patroon gebruikelijk. Voor vierwielaangedreven voertuigen wordt vaak gekozen voor een diagonale kruisrotatie (X-patroon) of het achterwaarts kruis, afhankelijk van de aanbeveling van de fabrikant. Directionele banden behouden doorgaans de rijrichting en kunnen beperkter geroteerd worden; raadpleeg de fabrikant.

Frequentie en planning: laat een bandenrotatie meestal uitvoeren om de 8.000–12.000 mijl (ongeveer 12.000–19.000 km) of volgens het onderhoudsschema van de autofabrikant en de slijtagepatronen van de banden. Bij elke rotatie controleer je ook de bandenspanning en kijk je naar zichtbare slijtage of beschadigingen.

Uitvoering: dit kan door een professional worden gedaan of door uzelf met de juiste gereedschappen. Verwijder de wielbouten, til het voertuig op, wissel de banden volgens het gekozen patroon, monteer en draai de wielen vast op het juiste koppel, laat het voertuig zakken en controleer de aanhaalmomenten.

Speciale aandacht: bij onregelmatige slijtage of beschadigingen moet uitlijning, balans of ophanging worden gecontroleerd. Bij een noodreserveband is roteren vaak niet mogelijk totdat deze vervangen is.