arthroscopisch

Arthroscopisch verwijst naar de techniek en medische procedures uitgevoerd met een arthroscoop, een dunne buis met camera en licht die via kleine incisies in een gewricht wordt ingebracht om het gewricht te inspecteren en, indien mogelijk, te behandelen.

Tijdens een arthroscopie worden één of meerdere portals aangebracht; het gewricht wordt gespuid en het beeld wordt op een monitor weergegeven. Met speciale instrumenten naast de arthroscoop kunnen beschadigd weefsel worden verwijderd, gerepareerd of gecorrigeerd.

Veel voorkomende indicaties zijn meniscale scheuren en kruisbandletsels in de knie, kraakbeendefecten, ontsteking of synovitis, losse lichaampjes en bepaalde schouder- of polsstoornissen.

Voordelen zijn onder meer kleinere incisie, minder weefselschade, minder pijn en snellere revalidatie in vergelijking met open chirurgie. Nadelen en risico's omvatten infectie, zenuw- of bloedvatenletsel, bloedingen, trombo-embolie en stijfheid; de procedure vereist speciale opleiding en apparatuur.

Herstel en revalidatie variëren per ingreep en gewricht, maar fysiotherapie en geleidelijke belasting zijn vaak onderdeel van het herstelproces.

De moderne arthroscopie ontstond in de midden van de 20e eeuw, met belangrijke bijdragen uit Japan door Masaki Watanabe en collega’s, en werd wereldwijd geïmplementeerd en verfijnd.