antistofgebonden

Antistofgebonden beschrijft een toestand waarin een molecuul, meestal een antigeen of een celoppervlakbestanddeel, gebonden is door een antistof. Bij een antigeen-antistofinteractie bindt de variabele regio van de antistof specifiek aan een epitop op het doelmolecuul, wat leidt tot een antigeen-antistofcomplex. Deze binding is de basis van de humorale immuunrespons en kan leiden tot neutralisatie, opsonisatie of activatie van het complementsysteem, afhankelijk van het type antistof en de context. De binding is meestal reversibel en afhankelijk van factoren zoals pH, ionensterkte, temperatuur en de aanwezigheid van andere liganden.

In laboratoriumtoepassingen en diagnostiek wordt antistofbinding benut om moleculen te detecteren, isoleren of kwantificeren. Voorbeelden zijn ELISA, Western blot en immunohistochemie, waarbij een antistof gebonden aan een detectiemechanisme een signaal levert na binding aan het doelantigeen. Antistofgebonden complexen kunnen ook worden gebruikt voor purificatie, bijvoorbeeld in affiniteitchromatografie waarbij antistofbinding wordt gebruikt om specifieke eiwitten uit een mengsel te herleiden.

Het begrip antistofgebonden heeft toepassingen in therapie en onderzoek, en wordt onderscheiden van antistofvrij of niet-gebonden vormen. In immunologische context verwijst het naar de toestand waarin antistoffen aanwezig zijn in complexen met antigenen of cellen, wat gevolgen kan hebben voor detectie, immobilisatie of effectoractiviteiten.