antifriesmiddel

Een antifriesmiddel, ook wel antivriesmiddel genoemd, is een chemische toevoeging die voorkomt dat vloeistoffen bij lage temperaturen bevriezen door het vriespunt van de vloeistof te verlagen. Het wordt doorgaans toegepast als een mengsel van glycol en water.

Het wordt voornamelijk gebruikt in auto-koelsystemen om motoren te beschermen tegen bevriezing in koude omstandigheden en in industriële warmtedragers voor koel- en verwarmingscircuits, zoals radiatoren, zonne-energiesystemen en HVAC-apparatuur. Daarnaast verlaagt het vriespunt en verhoogt het ook het kookpunt van de koelvloeistof, waardoor de vloeistof onder verschillende omstandigheden betrouwbaarder presteert.

De meest gebruikte bestanddelen zijn glycols, met ethyleenglycol (ethylenglycol) — zeer effectief maar giftig bij inslikken — en propyleenglycol — minder giftig en daardoor veel gebruikt in consumentenproducten. Concentraat wordt meestal aangelengd met water tot circa 50/50, afhankelijk van de toepassing; er bestaan ook kant-en-klare voorgemengde oplossingen.

Naast glycols bevatten antifriesmiddelen additieven zoals corrosie-inhibitors (bijv. silicates, fosfaten of organische additieven) en kleurstoffen, en soms waterontharders om metaal en hydraulische systemen te beschermen.

Veiligheid en milieu: ethyleenglycol is giftig voor mens en dier; spills kunnen milieuschade veroorzaken. propyleenglycol is minder giftig maar kan bij grote hoeveelheden schadelijk zijn voor aquatische organismen. Voor opslag en handling gelden strikte regels: bewaar in gelabelde, gesloten containers uit de buurt van kinderen en voedsel, vermijd kruisbesmetting met drinkwater, en afval dient als gevaarlijk goed te worden verwerkt via erkende inzamelaars. Meng nooit verschillende antifriesmiddelen vanwege mogelijke incompatibiliteit van inhibitoren.