agitatie

Agitatie is een term met twee hoofdbetekenissen. In een sociaal-politieke context verwijst het naar het opwekken van gevoelens en het mobiliseren van mensen voor een zaak, bijvoorbeeld door toespraken, pamfletten of demonstraties. In een medische context is agitatie een klinische toestand van rusteloosheid en verhoogde prikkelbaarheid.

Etymologie en gebruik: afkomstig van het Latijnse agitatio, van agitare 'drijven, verroeren'. In Nederlandse bronnen wordt 'agitatie' vaak gebruikt in combinatie met 'propaganda' of 'mobilisatie', en een persoon die dit proces bewerkt wordt wel een agitator genoemd.

Politieke agitatie: Doel is invloed op publieke opinie en participatie, vaak via herhaalde communicatie en openbare bijeenkomsten. Ze kan legaal en democratisch zijn, maar ook leiden tot extremere of provocerende tactieken en mogelijk schending van regels over openbare orde.

Medische agitatie: In de gezondheidszorg verwijst agitatie naar een toestand van psychomotorische onrust, met verwardheid en prikkelbaarheid. Het kan voorkomen bij delirium, dementie, manische episoden, psychoses of na intoxicatie. Behandeling richt zich op veiligheid en het aanpakken van de onderliggende oorzaak.

Zie ook: propaganda, mobilisatie, psychische toestand.