afstandsmetingen

Afstandsmetingen betreffen het bepalen van de afstand tussen twee punten. Ze kunnen direct of indirect plaatsvinden en zijn van belang in vele vakgebieden zoals landmeting, bouw en cartografie. De gemeten afstand wordt meestal uitgedrukt in meters, soms in centimeters of millimeters bij hoge precisie.

Directe methoden omvatten het gebruik van meetlint, rolmaat of speciale elektronische laserafstandmeters en ultrasone meters. Indirecte methoden berusten op triangulatie of trilateratie met hoeken en coördinaten, fotogrammetrie en stereovisie, GNSS-gebaseerde afstandsberekeningen en het gebruik van total stations. Lidar-technologie gebruikt vaak tijd-van-vlucht of fase-metingen om afstanden tot objecten in een scène te bepalen.

Nauwkeurigheid en betrouwbaarheid hangen af van afstand, oppervlaktestructuur en omgevingscondities zoals licht, atmosfeer en reflectiviteit. Directe metingen zijn doorgaans robuuster op korte afstanden; bij lange afstanden neemt de betrouwbaarheid af. Kalibratie en traceerbaarheid naar nationale of internationale normen zijn essentieel om meetresultaten te koppelen aan erkende standaarden.

Toepassingen omvatten landmeting en kadastrale werkzaamheden, bouwplanning en uitvoering, cartografie en mapping, robot- en autonome-voertuigtoepassingen, industriële inspectie en bosbouw. In complexe situaties worden meerdere sensoren gecombineerd, bijvoorbeeld LiDAR, GNSS en camerasystemen, om consistente afstandsinschattingen te verkrijgen.

Standen en ontwikkeling: afstandsmetingen volgen internationale normen en richtlijnen voor meetnauwkeurigheid en traceerbaarheid. Metingen worden regelmatig gevalideerd in laboratoria en op locatie met kalibratieapparatuur en erkende referenties.