Zaadhuid

Zaadhuid is de beschermende buitenlaag van een zaad. In botanische termen wordt deze laag vaak de testa genoemd en hij ontstaat uit de inwendige enveloppen van het zaadknop. De zaadhuid omhult het embryo en het reservevoedsel en biedt bescherming tegen uitdroging, mechanische beschadiging en ziekteverwekkers.

De dikte en samenstelling van de zaadhuid variëren sterk tussen plantensoorten. Sommige zaden hebben een dunne, doorlaatbare zaadhuid die water en zuurstof makkelijk doorlaat, terwijl andere zaden een harde, taaie dop bezitten die kieming kan remmen of vertragen. De zaadhuid kan pigmenten en andere chemische stoffen bevatten die herbivoren afstoten of micro-organismen remmen.

Functie en kieming: de zaadhuid beschermt het embryo en reguleert wateropname. Bij sommige zaden vormt hij een fysieke barrière die kieming bemoeilijkt, wat dormantie kan veroorzaken. Om kieming te bevorderen kan de zaadhuid doorbroken worden door scarificatie (mechanisch slijten) of stratificatie (koudeperiode). Bij andere zaden wordt kieming juist beïnvloed door chemische signalen uit de zaadhuid.

Toepassing en betekenis: in landbouw en voedselverwerking heeft de zaadhuid invloed op verwerking en voedingswaarde. Bij graangewassen dragen de buitenlagen een deel van de vezels en voedingsstoffen; het verwijderen van de zaadhuid bij sommige zaden noemt men pellen of schillen, wat leidt tot producten als bloem en zemelen. De zaadhuid speelt dus een cruciale rol in bescherming, kieming en voedseltechnologie.