XMLdocumenten

XML-documenten zijn platte tekstbestanden die gegevens structureren met tags volgens de Extensible Markup Language (XML). Ze vormen een hiërarchische boom van elementen die zowel door mensen als machines leesbaar is. XML is ontworpen voor platformonafhankelijkheid en gegevensuitwisseling tussen systemen.

Structuur en syntaxis: een XML-document heeft één root-element; tags kunnen elementen bevatten en attributen; alles is case-sensitive; elementen moeten correct genest zijn; attributen worden in quotes geplaatst. Een document kan een XML-declaratie bevatten, bijvoorbeeld <?xml version="1.0" encoding="UTF-8"?>. De tekenreeks en encoding bepalen hoe tekens worden geïnterpreteerd.

Validatie en standaarden: XML-documenten kunnen worden gevalideerd tegen een DTD (Document Type Definition) of tegen XML Schema (XSD) en, minder vaak, RELAX NG. Deze normen definiëren welke elementen en attributen zijn toegestaan en welke waarden geldig zijn. Namespaces voorkomen naamconflicten wanneer verschillende vocabularia in hetzelfde document samenkomen.

Verwerking en gebruik: XML-documenten worden vaak verwerkt met parsers zoals DOM, SAX of StAX. Transformeren van XML naar andere formaten gebeurt met XSLT; vragen naar gegevens gebeurt met XPath. XML wordt veel gebruikt voor gegevensuitwisseling, configuratiebestanden en in verschillende documentformaten (bijvoorbeeld in kantoor- en publishingsystemen).

Voordelen en beperkingen: XML is zelfbeschrijvend, uitbreidbaar en platformonafhankelijk, wat interoperabiliteit bevordert. Het nadeel is dat het vaak weinig compact is en meer verwerkingstijd vereist dan lichtere formaten zoals JSON, vooral bij grote hoeveelheden data. Het onderhoud van schema’s en namespaces vereist beheer.