Vloeistofdemping

Vloeistofdemping is een dempingstechniek waarbij beweging van een onderdeel weerstand ontmoet in een vloeistof, meestal olie of water. De vloeistof zet de kinetische energie van de bewegende massa om in warmte en geeft zo trillingen en schommelingen af. Het doel is controleerbare demping en stabiliteit in mechanische systemen.

Hoe het werkt: een piston beweegt door een cilinder met vloeistof. De beweging dwingt vloeistof door kleppen, een smalle opening of een dunne laag tussen oppervlakken, waardoor weerstand ontstaat. De dempingskracht is doorgaans tegengesteld aan de beweging en is in veel regimes ongeveer evenredig met de snelheid ( F ≈ -c v ). De exacte respons hangt af van vloeistofsoort, temperatuur, vloeistofdikte, klepontwerp en ruimte tussen onderdelen. Bij hoge snelheden kunnen turbulente stroming en cavitatie de demping compliceren en niet-lineair optreden.

Soorten en toepassingen: veelvoorkomend zijn dashpots (een zuiger in olie met een ventiel of opening), hydraulische dempers en vloeistofdempers in lagers en constructies. In voertuigen komen vloeistofdempers vaak voor als onderdeel van veersystemen of schokdempers, maar ze worden ook gebruikt in machines, instrumentatie en in trillingsisolatie voor gebouwen en bruggen.

Ontwerp en overwegingen: de keuze richt zich op de vloeistofviscositeit, temperatuurstabiliteit, afmetingen en lekkagegevoeligheid. Temperatuurverhoging verlaagt de viscositeit en verandert de damping. Onderhoud vereist vaak periodieke controle op lekken en vloeistofkwaliteit. Nadelen kunnen nonlineariteit bij verschillende snelheden en cavitatie zijn, wat het dempingsgedrag beïnvloedt.