Virtualisatiegebaseerde

Virtualisatiegebaseerde systemen verwijzen naar benaderingen die gebruikmaken van virtualisatietechnologie om isolatie, beveiliging en resourcebeheer te realiseren op gedeelde hardware. In dit model draaien software-omgevingen of componenten in afzonderlijke, gecontroleerde lagen die door een hypervisor of een vergelijkbare laag van elkaar gescheiden zijn.

De technologie is gebaseerd op hardwarevirtualisatie, met type-1 of type-2 hypervisors, en CPU-ondersteuning zoals Intel VT-x of AMD-V, waardoor meerdere besturingsomgevingen of beveiligingsmodules zodanig kunnen draaien dat ze geen directe toegang krijgen tot elkaars geheugen of hardwarebronnen.

Toepassingen omvatten virtualization-based security (VBS), een bredere term voor het beschermen van beveiligingsfuncties door middel van een hypervisor. Voorbeelden zijn Credential Guard, Device Guard en Hypervisor-protected Code Integrity (HVCI) in Windows, die gevoelige sleutels, credentials en kernelcode isoleren tegen malware.

Voordelen zijn onder meer verbeterde isolatie en weerstand tegen kernelrootkits; het biedt een verdedigingslaag die minder vatbaar is voor bepaalde typen aanvallen. Nadelen zijn onder meer hardwarevereisten, mogelijke compatibiliteits- en prestatieoverhead, en de behoefte aan beheer en onderhoud. Een compromis of fout in de hypervisor kan echter ook een groot risico vormen.

Zie ook: virtualisatie, hypervisor, containerisatie, cloudcomputing, beveiligingstechnieken.