Vestigingsplaats

Vestigingsplaats is een term uit de Nederlandse wet- en bedrijfspraktijk die verwijst naar de plek waar een onderneming of organisatie haar feitelijke vestiging heeft en haar kernactiviteiten uitvoert. Het geeft aan waar de dagelijkse gang van zaken plaatsvinden en waar besluitvorming en uitvoering van de bedrijfsactiviteiten plaatsvinden. De vestigingsplaats is niet hetzelfde als de statutaire zetel (de juridische zetel die in de statuten is vastgelegd) en vaak ook niet hetzelfde als het postadres van de onderneming.

De bepaling van de vestigingsplaats gebeurt aan de hand van feitelijke kenmerken, zoals de locatie waar centraal bestuur en management plaatsvinden, waar de belangrijkste activiteiten worden uitgevoerd, waar de belangrijkste boeken en administratie worden bijgehouden en waar de leiding werkt. Bij ondernemingen met meerdere locaties kan elke locatie voor verschillende activiteiten een eigen vestigingsplaats vormen, bijvoorbeeld afzonderlijke afdelingen of regionale kantoren.

Relevantie en gevolgen: de vestigingsplaats kan bepalend zijn voor fiscale en juridische afhankelijkheden, zoals vestiging in een bepaald land voor belasting- of btw-regelingen en voor de bevoegdheid van rechtbanken bij geschillen. In grensoverschrijdende situaties kan de vestigingsplaats mede bepalen waar een onderneming als belastingplichtig wordt beschouwd of waar regels van toepassing zijn.

Verschillen en voorbeelden: een buitenlandse onderneming die in Nederland een winkel, kantoor of productievestiging heeft, kan in die locatie een vestigingsplaats hebben en daarmee aparte administratieve en fiscale verplichtingen krijgen. De term wordt ook gebruikt bij het registeren van ondernemingen en het vaststellen van de locatie van economische activiteiten.

---